W transerfingu rzeczywistości podejście do prokrastynacji można zrozumieć na głębszym poziomie, niż tylko jako zwykłe odwlekanie zadań. Transerfing kładzie duży nacisk na równowagę energetyczną, tworzenie nadmiernych potencjałów i działanie z lekkością. W kontekście prokrastynacji to, co odczuwasz, może wynikać z kilku kluczowych czynników:
Dlaczego prokrastynujesz?
- Tworzenie nadmiernego potencjału: Zadania, które postrzegasz jako "ważne" i od których zależą konsekwencje, mogą być obciążone nadmiernym potencjałem energetycznym. To oznacza, że nadajesz im zbyt dużą wagę. W transerfingu, kiedy coś staje się dla nas „zbyt ważne”, zaczynamy podświadomie tworzyć opór. Nasz umysł i energia próbują zrównoważyć ten potencjał, co prowadzi do odraczania działania. Strach przed porażką lub konsekwencjami jeszcze bardziej to napędza.
- Obawa przed porażką: Kiedy coś jest obciążone lękiem przed negatywnymi konsekwencjami (karą), tworzysz jeszcze większe napięcie. W transerfingu to właśnie nacisk na wynik powoduje blokadę, ponieważ twoja energia zostaje pochłonięta przez myśli o rezultacie zamiast skoncentrować się na procesie.
- Brak wewnętrznej harmonii: Może się okazać, że zadania, które masz do wykonania, nie są zgodne z twoim wewnętrznym „scenariuszem” – to znaczy, że nie czujesz się w pełni zainspirowany ich wykonaniem, bo są one narzucone z zewnątrz (np. obowiązki, które musisz spełnić dla innych). W transerfingu, gdy działamy wbrew sobie, pojawia się wewnętrzny opór.
Jak sobie z tym poradzić?
- Zdejmij wagę z zadania: Przestań nadawać zadaniu aż tak wielką wagę. W transerfingu zaleca się, by podejść do rzeczy z „lekkością”. Powiedz sobie: „Nieważne, co się stanie, dam radę”. Zdejmij presję z wyniku, ponieważ to ona powoduje paraliż. Wyobraź sobie, że to zadanie jest neutralne, a wynik nie będzie aż tak istotny. Im mniej będziesz się obawiać porażki, tym łatwiej zaczniesz działać.
- Skoncentruj się na procesie, a nie na wyniku: Zamiast myśleć o tym, co się stanie, jeśli nie wykonasz zadania, skup się na samym działaniu. Działaj w małych krokach, bez myślenia o ostatecznym rezultacie. Proces sam w sobie jest ważny – to jest jedna z podstaw transerfingu. Kiedy skupisz się na tu i teraz, zadanie zacznie ci się wydawać mniej przytłaczające.
- Znajdź równowagę energetyczną: Transerfing mówi o harmonii między pragnieniem a działaniem. Gdy działasz z równowagą, bez nadmiernej presji, wszechświat wspiera cię. Spróbuj zastosować zasadę „dostrajania się do fal sukcesu” – wyobraź sobie, że wszechświat jest gotowy ci pomóc, gdy tylko zrezygnujesz z nadmiernych oczekiwań i nacisku na perfekcję.
- Akceptacja konsekwencji: Pomyśl przez chwilę o najgorszym scenariuszu – co się stanie, jeśli rzeczywiście nie zrobisz tego zadania? W transerfingu zaleca się zaakceptowanie każdego wyniku. Kiedy pogodzisz się z możliwymi konsekwencjami, przestaniesz je tak dramatyzować. Ironią jest to, że gdy już zaakceptujesz, że cokolwiek się stanie, poradzisz sobie z tym, napięcie opada i zaczynasz działać skuteczniej.
- Zmiana perspektywy: W transerfingu chodzi o wybór ścieżki najmniejszego oporu, ale w harmonii z twoimi pragnieniami. Być może musisz przemyśleć, czy te zadania są naprawdę dla ciebie priorytetowe, czy też można podejść do nich inaczej. Może znajdziesz sposób, aby zrealizować je w sposób bardziej zgodny z twoim naturalnym flow, albo zmodyfikować je tak, by były mniej obciążające.
Praktyczne kroki:
- Zastosuj małe kroki: Zamiast próbować zrobić wszystko naraz, ustal małe zadania. Skupienie się na małych celach zmniejszy poczucie przytłoczenia.
- Zrób pierwszy ruch: Transerfing mówi o znaczeniu pierwszego kroku. Najtrudniejszy jest moment, kiedy zaczynasz. Zrób mały krok w stronę zadania, nawet jeśli będzie to symboliczny ruch – np. otwórz dokument, przygotuj miejsce pracy.
- Lekkość i zabawa: Staraj się wprowadzić element zabawy do zadania. Transerfing rzeczywistości mówi, że gdy podejdziemy do życia z lekkością, wszechświat zaczyna nas wspierać.
Podsumowując, klucz do radzenia sobie z prokrastynacją w transerfingu to zrzucenie nadmiernego ciężaru zadań, akceptacja wyniku i skoncentrowanie się na procesie, a nie na ostatecznym rezultacie. Wtedy energia zaczyna płynąć w sposób naturalny, a opór stopniowo zanika.